هشت

عید امسال هوا دلگیر بود

فاطمی بود روزگارش پیر بود

عید بود و ولی دل ها بارانی بود

چشم ها خیس ولی باز هم امید بود

امید از ماندن یار بود قرار یار بود

چشم زینب و حسین به در دیوار بود

در سوخته بود و میخ برافراشته بود

ای کاش که پشت در مادر نبود

ای کاش که علی این همه تنها نبود

ای کاش حیا بود و نفرت نبود

ای کاش رسول بود و آن در نبود

با این همه حال همه اش میگویم

سالی که نکوست از بهارش پیداست

روزی همه به دست مادر زهراست